Rok wybudowania pierwszego w mieście ratusza nie jest znany. Z nowego przywileju Dantyszka wiemy natomiast, że w XVI w. ratusz stał na rynku, a z protokołu z 1772 roku, że był „mały i swoim kształtem przypominał wieżę”.
Wystawienie dokumentu lokacyjnego, w którym władca miasta określał podstawowe zasady prawne i gospodarcze, rozpoczynało proces tworzenia się samorządu miejskiego.
W latach 1918 – 1920, czyli w dobie rewolucji listopadowej oraz rokowań pokojowych w Wersalu, Wąbrzeźno przygotowywało się do przejęcia władzy. W mieście działała Rada Robotniczo-Żołnierska, w której składzie – po wyborach w marcu 1919 roku – było trzech Niemców i dziewięciu Polaków.
W czasach, kiedy Wąbrzeźno było pod zaborem Prus, na naszym rynku stała francuska armata, pomnik ku czci pamięci poległych podczas wojny prusko-francuskiej.
Wąbrzeźno – jak chyba każde polskie miasto, ma swoje miejsca i budowle, które urządzono i wzniesiono dla upamiętnienia ważnych wydarzeń i dla zachowania w pamięci pokoleń nazwisk lokalnych patriotów, osób walczących o wolność ojczyzny. Na rynku znajdziemy dwa takie symbole pamięci.
